Gryka zwyczajna – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje w klimacie umiarkowanym. Pochodzi ze wschodniej i środkowej Azji. W Polsce jest gatunkiem uprawianym, czasami przejściowo dziczejącym.

Roślina lecznicza, wartości odżywcze
Wartości odżywcze ziarna
Nasiona gryki zawierają od 10 do 16% białka w zależności od strefy uprawy. Są one cenniejsze niż białka zbóż, a zbliżone wartością i strawnością do białek roślin strączkowych.
Surowiec zielarski
Ziele gryki – całe lub połamane nadziemne części, zebrane we wczesnym okresie kwitnienia przed owocowaniem i natychmiast wysuszone. Surowiec zawiera minimum 3,0% rutyny. Liście gryki stosuje się w leczeniu żylaków, nadciśnienia tętniczego, krwawień z nosa i przewodu pokarmowego, a przede wszystkim dla wzmocnienia naczyń włosowatych.
Skład chemiczny ziela
Flawonoidy: głównie rutyna, kwercetyna, hiperozyd, katechina, procyjanidyny. Także kwasy organiczne: galusowy, kawowy, protokatechonowy i chlorogenowy

Sztuka kulinarna
Z ziaren gryki zwyczajnej wytwarza się następujące półprodukty spożywcze:
kasza gryczana
mąka gryczana
płatki gryczane
otręby gryczane

W kuchni polskiej wykorzystuje się głównie kaszę gryczaną, rzadziej mąkę. W Indiach traktowana jest jako zboże chlebowe, w Chinach i Japonii mąka gryczana jest podstawową mąką lub dodatkiem do produkcji makaronów. Ze skrobi gryczanej przyrządza się memilmuk – odmianę muk (koreańska potrawa o galaretowatej konsystencji). We Francji mąka gryczana stanowi podstawowy składnik tradycyjnych naleśników bretońskich. Pędy gryki lub same liście używane są w niektórych rejonach Azji jako jarzyna

Miód gryczany należy do grupy miodów nektarowych.