Cytryniec chiński – gatunek rośliny z rodziny cytryńcowatych, Dorasta od 8 do 15 m, o średnicy od 1 do 1,5 cm.. W stanie naturalnym występuje w górskich lasach i dolinach rzek Dalekiego Wschodu. Głównie w Rosji, Korei, Japonii i Chinach.

Owoc cytryńca chińskiego, nazywany owocem o pięciu smakach, stosowany był od tysięcy lat w medycynie starożytności. Używany był do leczenia impotencji u mężczyzn, rzeżączki, oraz częstego oddawania moczu. Podawano go w terapiach chorób układu pokarmowego, biegunkach i występowaniu czerwonki. Używano go przy leczeniu astmy, kaszlu, kołatania serca, niedośnienia, stanach przemęczenia, nadmiernego pocenia czy bezsenności.

Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: Owoce i nasiona. Owoce zawierają cukry, kwasy organiczne (kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas winowy) i witaminę C. Nasiona zawierają schizandrynę i schizandrol i witaminę E. Działanie: Owoce zwiększają zdolności do pracy umysłowej i fizycznej, usuwają zmęczenie, poprawiają ostrość widzenia w ciemności.

Roślina ozdobna, rozmnażana z odkładów i odrostów korzeniowych. W Polsce bywa sadzona w parkach. Roślina owocowa. Uprawiana jako drzewo owocowe we wschodniej Azji.

Roślina jadalna. Z owoców sporządza się konfitury, dżemy. Soku używa się jako dodatek smakowy do win. Z kory i liści sporządza się napar, który może zastąpić herbatę.