Barwinek pospolity – drobna, zimozielona krzewinka osiągająca wysokość do 20 cm, gatunek rośliny należący do rodziny toinowatych. Rośnie dziko w zachodniej, wschodniej, południowej i środkowej Europie, brak go w Skandynawii. Jest jedynym gatunkiem barwinka występującym w Polsce w stanie dzikim. W rozproszonych stanowiskach występuje niemal na całym niżu. W górach spotykany jest rzadziej. Jest również uprawiany jako roślina ozdobna.

Roślina wieloletnia, chamefit. Kwitnie od marca do maja. Rozmnaża się głównie wegetatywnie. Rośnie w lasach liściastych. Doskonale znosi zacienienie. Przeważnie występuje na żyznych, zasobnych w wapń i kwaśnych glebach. Często tworzy zwarte łany.

Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: ziela barwinka. Zbiór: od maja do sierpnia.
Skład: Zawiera alkaloidy: kwas ursolowy, gorycz, leukoantocyjanidyny, flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne, pektyny, trójterpeny, sole mineralne.
Działanie: obniża ciśnienie krwi, stosuje się go w przypadkach krwawień, stanów zapalnych błon śluzowych oraz w leczeniu egzem. Napar ziela stosuje się w zakrzepowym zapaleniu żył, stanach osłabienia oraz niedotlenienia serca i mózgu, zawrotach głowy, uporczywych migrenach, szumie w uszach, nerwicach wegetatywnych, padaczce, chorobach płuc, krwawieniach wewnętrznych i macicznych.